耳聩
词语解释
耳聩[ ěr kuì ]
⒈ 耳聋。
引证解释
⒈ 耳聋。
引宋 苏轼 《仇池笔记·徐仲车二反》：“耳聵甚，画地为字，乃始通；终日面壁，不与人接，而四方事无不知。”
猜您喜欢
- yǎng ěr养耳
- sú ěr zhēn biān俗耳针砭
- ěr pàn耳畔
- ěr wén mù jī耳闻目击
- zài ěr lì lì在耳历历
- yǐn ěr引耳
- ěr shí mù lùn耳食目论
- shùn fēng ěr顺风耳
- shù ěr树耳
- ěr shàn耳扇
- shuāng dòu sāi ěr双豆塞耳
- féi tóu dà ěr肥头大耳
- hé tóu shēng ěr禾头生耳
- guó ěr wàng jiā国耳忘家
- zhèn lóng fā kuì震聋发聩
- chuí shǒu tiē ěr垂首帖耳
- nì ěr逆耳
- ěr shí bù huà耳食不化
- ěr duǒ yǎn ér耳朵眼儿
- zhuā ěr náo sāi抓耳挠腮
皖公网安备 34011102003303号